Logo
commulco, commulcare, commulcavi, commulcatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Late
= beat violently/thoroughly;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1commulcocommulcamus
2commulcascommulcatis
3commulcatcommulcant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcommulcare
activeperfectcommulcavisse
passivepresentcommulcari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
commulca
commulcate
future
PersonSingularPlural
2
commulcato
commulcatote
3
commulcato
commulcanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
commulcare
commulcamini
future
PersonSingularPlural
2
commulcator
3
commulcator
commulcantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
commulcatus
commulcati
Gen.
commulcati
commulcatorum
Dat.
commulcato
Acc.
commulcatum
commulcatos
Voc.
commulcate
commulcati
Abl.
commulcato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
commulcata
commulcatae
Gen.
commulcatae
commulcatarum
Dat.
commulcatae
Acc.
commulcatam
commulcatas
Voc.
commulcata
commulcatae
Abl.
commulcata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
commulcatum
commulcata
Gen.
commulcati
commulcatorum
Dat.
commulcato
Acc.
commulcatum
commulcata
Voc.
commulcatum
commulcata
Abl.
commulcato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
commulcandus
Gen.
commulcandi
Dat.
commulcando
Acc.
commulcandum
Voc.
commulcande
Abl.
commulcando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
commulcanda
Gen.
commulcandae
Dat.
commulcandae
Acc.
commulcandam
Voc.
commulcanda
Abl.
commulcanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
commulcandum
Gen.
commulcandi
Dat.
commulcando
Acc.
commulcandum
Voc.
commulcandum
Abl.
commulcando

Supines

accusative: commulcatum; ablative: commulcatu

Examples

Loading examples…