Logo
commoenio, commoenire, commoenivi, commoenitus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 4th · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
Field:
Military
= strongly fortify, entrench; strengthen, secure, reinforce;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1commoeniocommoenimus
2commoeniscommoenitis
3commoenitcommoeniunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcommoenire
activeperfectcommoenivisse
passivepresentcommoeniri

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
commoeni
commoenite
future
PersonSingularPlural
2
commoenito
commoenitote
3
commoenito
commoeniunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
commoenire
commoenimini
future
PersonSingularPlural
2
commoenitor
3
commoenitor
commoeniuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
commoenitus
commoeniti
Gen.
commoeniti
commoenitorum
Dat.
commoenito
Acc.
commoenitum
commoenitos
Voc.
commoenite
commoeniti
Abl.
commoenito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
commoenita
commoenitae
Gen.
commoenitae
commoenitarum
Dat.
commoenitae
Acc.
commoenitam
commoenitas
Voc.
commoenita
commoenitae
Abl.
commoenita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
commoenitum
commoenita
Gen.
commoeniti
commoenitorum
Dat.
commoenito
Acc.
commoenitum
commoenita
Voc.
commoenitum
commoenita
Abl.
commoenito

Supines

accusative: commoenitum; ablative: commoenitu

Examples

Loading examples…