Logo
coinquino, coinquinare, coinquinavi, coinquinatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= befoul/pollute/defile wholly (immorality); contaminate/taint/infect (w/disease);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1coinquinocoinquinamus
2coinquinascoinquinatis
3coinquinatcoinquinant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcoinquinare
activeperfectcoinquinavisse
passivepresentcoinquinari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
coinquina
coinquinate
future
PersonSingularPlural
2
coinquinato
coinquinatote
3
coinquinato
coinquinanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
coinquinare
coinquinamini
future
PersonSingularPlural
2
coinquinator
3
coinquinator
coinquinantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
coinquinatus
coinquinati
Gen.
coinquinati
coinquinatorum
Dat.
coinquinato
Acc.
coinquinatum
coinquinatos
Voc.
coinquinate
coinquinati
Abl.
coinquinato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
coinquinata
coinquinatae
Gen.
coinquinatae
coinquinatarum
Dat.
coinquinatae
Acc.
coinquinatam
coinquinatas
Voc.
coinquinata
coinquinatae
Abl.
coinquinata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
coinquinatum
coinquinata
Gen.
coinquinati
coinquinatorum
Dat.
coinquinato
Acc.
coinquinatum
coinquinata
Voc.
coinquinatum
coinquinata
Abl.
coinquinato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
coinquinandus
Gen.
coinquinandi
Dat.
coinquinando
Acc.
coinquinandum
Voc.
coinquinande
Abl.
coinquinando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
coinquinanda
Gen.
coinquinandae
Dat.
coinquinandae
Acc.
coinquinandam
Voc.
coinquinanda
Abl.
coinquinanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
coinquinandum
Gen.
coinquinandi
Dat.
coinquinando
Acc.
coinquinandum
Voc.
coinquinandum
Abl.
coinquinando

Supines

accusative: coinquinatum; ablative: coinquinatu

Examples

Loading examples…