Logo
cohortor, cohortari, cohortatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
Frequency:
Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= encourage, cheer up; exhort, rouse, incite; admonish;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1cohortorcohortamur
2cohortariscohortamini
3cohortaturcohortantur

Infinitives

VoiceTenseForms
passivepresentcohortari

Imperatives

passive

present
PersonSingularPlural
2
cohortare
cohortamini
future
PersonSingularPlural
2
cohortator
3
cohortator
cohortantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
cohortatus
cohortati
Gen.
cohortati
cohortatorum
Dat.
cohortato
Acc.
cohortatum
cohortatos
Voc.
cohortate
cohortati
Abl.
cohortato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
cohortata
cohortatae
Gen.
cohortatae
cohortatarum
Dat.
cohortatae
Acc.
cohortatam
cohortatas
Voc.
cohortata
cohortatae
Abl.
cohortata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
cohortatum
cohortata
Gen.
cohortati
cohortatorum
Dat.
cohortato
Acc.
cohortatum
cohortata
Voc.
cohortatum
cohortata
Abl.
cohortato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
cohortandus
Gen.
cohortandi
Dat.
cohortando
Acc.
cohortandum
Voc.
cohortande
Abl.
cohortando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
cohortanda
Gen.
cohortandae
Dat.
cohortandae
Acc.
cohortandam
Voc.
cohortanda
Abl.
cohortanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
cohortandum
Gen.
cohortandi
Dat.
cohortando
Acc.
cohortandum
Voc.
cohortandum
Abl.
cohortando

Supines

accusative: cohortatum; ablative: cohortatu

Examples

Loading examples…