Logo
coeo, coire, coivi(ii), coitus:
Verb · 6th conjugation · variant: 1st
Frequency:
Very Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= fit together; have sexual intercourse; collect/gather (fluid); meet; rally;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1coeocoimus
2coiscoitis
3coitcoeunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcoire
activeperfectcoivisse
passivepresentcoiri

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
coite
future
PersonSingularPlural
2
coito
coitote
3
coito
coeunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
coiere
coimini
future
PersonSingularPlural
2
coitor
3
coitor
coeuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
coitus
coiti
Gen.
coiti
coitorum
Dat.
coito
Acc.
coitum
coitos
Voc.
coite
coiti
Abl.
coito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
coita
coitae
Gen.
coitae
coitarum
Dat.
coitae
Acc.
coitam
coitas
Voc.
coita
coitae
Abl.
coita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
coitum
coita
Gen.
coiti
coitorum
Dat.
coito
Acc.
coitum
coita
Voc.
coitum
coita
Abl.
coito

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
coeundus
Gen.
coeundi
Dat.
coeundo
Acc.
coeundum
Voc.
coeunde
Abl.
coeundo
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
coeunda
Gen.
coeundae
Dat.
coeundae
Acc.
coeundam
Voc.
coeunda
Abl.
coeunda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
coeundum
Gen.
coeundi
Dat.
coeundo
Acc.
coeundum
Voc.
coeundum
Abl.
coeundo

Supines

accusative: coitum; ablative: coitu

Examples

Loading examples…