Logo
coarticulo, coarticulare, coarticulavi, coarticulatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Late
= cause to speak/articulate;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1coarticulocoarticulamus
2coarticulascoarticulatis
3coarticulatcoarticulant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcoarticulare
activeperfectcoarticulavisse
passivepresentcoarticulari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
coarticula
coarticulate
future
PersonSingularPlural
2
coarticulato
coarticulatote
3
coarticulato
coarticulanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
coarticulare
coarticulamini
future
PersonSingularPlural
2
coarticulator
3
coarticulator
coarticulantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
coarticulatus
coarticulati
Gen.
coarticulati
coarticulatorum
Dat.
coarticulato
Acc.
coarticulatum
coarticulatos
Voc.
coarticulate
coarticulati
Abl.
coarticulato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
coarticulata
coarticulatae
Gen.
coarticulatae
coarticulatarum
Dat.
coarticulatae
Acc.
coarticulatam
coarticulatas
Voc.
coarticulata
coarticulatae
Abl.
coarticulata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
coarticulatum
coarticulata
Gen.
coarticulati
coarticulatorum
Dat.
coarticulato
Acc.
coarticulatum
coarticulata
Voc.
coarticulatum
coarticulata
Abl.
coarticulato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
coarticulandus
Gen.
coarticulandi
Dat.
coarticulando
Acc.
coarticulandum
Voc.
coarticulande
Abl.
coarticulando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
coarticulanda
Gen.
coarticulandae
Dat.
coarticulandae
Acc.
coarticulandam
Voc.
coarticulanda
Abl.
coarticulanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
coarticulandum
Gen.
coarticulandi
Dat.
coarticulando
Acc.
coarticulandum
Voc.
coarticulandum
Abl.
coarticulando

Supines

accusative: coarticulatum; ablative: coarticulatu

Examples

Loading examples…