coarticulo, coarticulare, coarticulavi, coarticulatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Lewis & Short
- Age:
- Late
= cause to speak/articulate;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | coarticulo | coarticulamus |
| 2 | coarticulas | coarticulatis |
| 3 | coarticulat | coarticulant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | coarticulare |
| active | perfect | coarticulavisse |
| passive | present | coarticulari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | coarticula | coarticulate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | coarticulato | coarticulatote |
| 3 | coarticulato | coarticulanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | coarticulare | coarticulamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | coarticulator | — |
| 3 | coarticulator | coarticulantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | coarticulatus | coarticulati |
| Gen. | coarticulati | coarticulatorum |
| Dat. | coarticulato | — |
| Acc. | coarticulatum | coarticulatos |
| Voc. | coarticulate | coarticulati |
| Abl. | coarticulato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | coarticulata | coarticulatae |
| Gen. | coarticulatae | coarticulatarum |
| Dat. | coarticulatae | — |
| Acc. | coarticulatam | coarticulatas |
| Voc. | coarticulata | coarticulatae |
| Abl. | coarticulata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | coarticulatum | coarticulata |
| Gen. | coarticulati | coarticulatorum |
| Dat. | coarticulato | — |
| Acc. | coarticulatum | coarticulata |
| Voc. | coarticulatum | coarticulata |
| Abl. | coarticulato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | coarticulandus | — |
| Gen. | coarticulandi | — |
| Dat. | coarticulando | — |
| Acc. | coarticulandum | — |
| Voc. | coarticulande | — |
| Abl. | coarticulando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | coarticulanda | — |
| Gen. | coarticulandae | — |
| Dat. | coarticulandae | — |
| Acc. | coarticulandam | — |
| Voc. | coarticulanda | — |
| Abl. | coarticulanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | coarticulandum | — |
| Gen. | coarticulandi | — |
| Dat. | coarticulando | — |
| Acc. | coarticulandum | — |
| Voc. | coarticulandum | — |
| Abl. | coarticulando | — |
Supines
accusative: coarticulatum; ablative: coarticulatu
Examples
Loading examples…
