Logo
coacto, coactare, coactavi, coactatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= compel; constrain; force;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1coactocoactamus
2coactascoactatis
3coactatcoactant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcoactare
activeperfectcoactavisse
passivepresentcoactari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
coacta
coactate
future
PersonSingularPlural
2
coactato
coactatote
3
coactato
coactanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
coactare
coactamini
future
PersonSingularPlural
2
coactator
3
coactator
coactantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
coactatus
coactati
Gen.
coactati
coactatorum
Dat.
coactato
Acc.
coactatum
coactatos
Voc.
coactate
coactati
Abl.
coactato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
coactata
coactatae
Gen.
coactatae
coactatarum
Dat.
coactatae
Acc.
coactatam
coactatas
Voc.
coactata
coactatae
Abl.
coactata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
coactatum
coactata
Gen.
coactati
coactatorum
Dat.
coactato
Acc.
coactatum
coactata
Voc.
coactatum
coactata
Abl.
coactato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
coactandus
Gen.
coactandi
Dat.
coactando
Acc.
coactandum
Voc.
coactande
Abl.
coactando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
coactanda
Gen.
coactandae
Dat.
coactandae
Acc.
coactandam
Voc.
coactanda
Abl.
coactanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
coactandum
Gen.
coactandi
Dat.
coactando
Acc.
coactandum
Voc.
coactandum
Abl.
coactando

Supines

accusative: coactatum; ablative: coactatu

Examples

Loading examples…