certor, certari, certatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= compete (in a contest), contend/struggle (at law/politics), strive;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | certor | certamur |
| 2 | certaris | certamini |
| 3 | certatur | certantur |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| passive | present | certari |
Imperatives
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | certare | certamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | certator | — |
| 3 | certator | certantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | certatus | certati |
| Gen. | certati | certatorum |
| Dat. | certato | — |
| Acc. | certatum | certatos |
| Voc. | certate | certati |
| Abl. | certato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | certata | certatae |
| Gen. | certatae | certatarum |
| Dat. | certatae | — |
| Acc. | certatam | certatas |
| Voc. | certata | certatae |
| Abl. | certata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | certatum | certata |
| Gen. | certati | certatorum |
| Dat. | certato | — |
| Acc. | certatum | certata |
| Voc. | certatum | certata |
| Abl. | certato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | certandus | — |
| Gen. | certandi | — |
| Dat. | certando | — |
| Acc. | certandum | — |
| Voc. | certande | — |
| Abl. | certando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | certanda | — |
| Gen. | certandae | — |
| Dat. | certandae | — |
| Acc. | certandam | — |
| Voc. | certanda | — |
| Abl. | certanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | certandum | — |
| Gen. | certandi | — |
| Dat. | certando | — |
| Acc. | certandum | — |
| Voc. | certandum | — |
| Abl. | certando | — |
Supines
accusative: certatum; ablative: certatu
Examples
Loading examples…
