Logo
certo, certare, certavi, certatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Very Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= vie (with), contest, contend/struggle (at law/politics), dispute; fight, strive;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1certocertamus
2certascertatis
3certatcertant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcertare
activeperfectcertavisse
passivepresentcertari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
certa
certate
future
PersonSingularPlural
2
certato
certatote
3
certato
certanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
certare
certamini
future
PersonSingularPlural
2
certator
3
certator
certantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
certatus
certati
Gen.
certati
certatorum
Dat.
certato
Acc.
certatum
certatos
Voc.
certate
certati
Abl.
certato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
certata
certatae
Gen.
certatae
certatarum
Dat.
certatae
Acc.
certatam
certatas
Voc.
certata
certatae
Abl.
certata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
certatum
certata
Gen.
certati
certatorum
Dat.
certato
Acc.
certatum
certata
Voc.
certatum
certata
Abl.
certato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
certandus
Gen.
certandi
Dat.
certando
Acc.
certandum
Voc.
certande
Abl.
certando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
certanda
Gen.
certandae
Dat.
certandae
Acc.
certandam
Voc.
certanda
Abl.
certanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
certandum
Gen.
certandi
Dat.
certando
Acc.
certandum
Voc.
certandum
Abl.
certando

Supines

accusative: certatum; ablative: certatu

Examples

Loading examples…