Logo
castigo, castigare, castigavi, castigatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= chastise/chasten, punish; correct, reprimand/dress down, castigate; neutralize;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1castigocastigamus
2castigascastigatis
3castigatcastigant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcastigare
activeperfectcastigavisse
passivepresentcastigari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
castiga
castigate
future
PersonSingularPlural
2
castigato
castigatote
3
castigato
castiganto

passive

present
PersonSingularPlural
2
castigare
castigamini
future
PersonSingularPlural
2
castigator
3
castigator
castigantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
castigatus
castigati
Gen.
castigati
castigatorum
Dat.
castigato
Acc.
castigatum
castigatos
Voc.
castigate
castigati
Abl.
castigato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
castigata
castigatae
Gen.
castigatae
castigatarum
Dat.
castigatae
Acc.
castigatam
castigatas
Voc.
castigata
castigatae
Abl.
castigata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
castigatum
castigata
Gen.
castigati
castigatorum
Dat.
castigato
Acc.
castigatum
castigata
Voc.
castigatum
castigata
Abl.
castigato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
castigandus
Gen.
castigandi
Dat.
castigando
Acc.
castigandum
Voc.
castigande
Abl.
castigando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
castiganda
Gen.
castigandae
Dat.
castigandae
Acc.
castigandam
Voc.
castiganda
Abl.
castiganda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
castigandum
Gen.
castigandi
Dat.
castigando
Acc.
castigandum
Voc.
castigandum
Abl.
castigando

Supines

accusative: castigatum; ablative: castigatu

Examples

Loading examples…