Logo
aversor, aversari, aversatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
Frequency:
Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= turn oneself away in disgust/horror, recoil; avoid, shun; refuse, reject;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1aversoraversamur
2aversarisaversamini
3aversaturaversantur

Infinitives

VoiceTenseForms
passivepresentaversari

Imperatives

passive

present
PersonSingularPlural
2
aversare
aversamini
future
PersonSingularPlural
2
aversator
3
aversator
aversantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
aversatus
aversati
Gen.
aversati
aversatorum
Dat.
aversato
Acc.
aversatum
aversatos
Voc.
aversate
aversati
Abl.
aversato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
aversata
aversatae
Gen.
aversatae
aversatarum
Dat.
aversatae
Acc.
aversatam
aversatas
Voc.
aversata
aversatae
Abl.
aversata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
aversatum
aversata
Gen.
aversati
aversatorum
Dat.
aversato
Acc.
aversatum
aversata
Voc.
aversatum
aversata
Abl.
aversato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
aversandus
Gen.
aversandi
Dat.
aversando
Acc.
aversandum
Voc.
aversande
Abl.
aversando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
aversanda
Gen.
aversandae
Dat.
aversandae
Acc.
aversandam
Voc.
aversanda
Abl.
aversanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
aversandum
Gen.
aversandi
Dat.
aversando
Acc.
aversandum
Voc.
aversandum
Abl.
aversando

Supines

accusative: aversatum; ablative: aversatu

Examples

Loading examples…