Logo
averrunco, averruncare, averruncavi, averruncatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= avert (something bad), ward off;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1averruncoaverruncamus
2averruncasaverruncatis
3averruncataverruncant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentaverruncare
activeperfectaverruncavisse
passivepresentaverruncari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
averrunca
averruncate
future
PersonSingularPlural
2
averruncato
averruncatote
3
averruncato
averruncanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
averruncare
averruncamini
future
PersonSingularPlural
2
averruncator
3
averruncator
averruncantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
averruncatus
averruncati
Gen.
averruncati
averruncatorum
Dat.
averruncato
Acc.
averruncatum
averruncatos
Voc.
averruncate
averruncati
Abl.
averruncato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
averruncata
averruncatae
Gen.
averruncatae
averruncatarum
Dat.
averruncatae
Acc.
averruncatam
averruncatas
Voc.
averruncata
averruncatae
Abl.
averruncata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
averruncatum
averruncata
Gen.
averruncati
averruncatorum
Dat.
averruncato
Acc.
averruncatum
averruncata
Voc.
averruncatum
averruncata
Abl.
averruncato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
averruncandus
Gen.
averruncandi
Dat.
averruncando
Acc.
averruncandum
Voc.
averruncande
Abl.
averruncando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
averruncanda
Gen.
averruncandae
Dat.
averruncandae
Acc.
averruncandam
Voc.
averruncanda
Abl.
averruncanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
averruncandum
Gen.
averruncandi
Dat.
averruncando
Acc.
averruncandum
Voc.
averruncandum
Abl.
averruncando

Supines

accusative: averruncatum; ablative: averruncatu

Examples

Loading examples…