Logo
auctorizo, auctorizare, auctorizavi, auctorizatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Nelson Wordlist
Age:
Later
= authorize, authenticate; approve, confirm; bind one's self;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1auctorizoauctorizamus
2auctorizasauctorizatis
3auctorizatauctorizant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentauctorizare
activeperfectauctorizavisse
passivepresentauctorizari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
auctoriza
auctorizate
future
PersonSingularPlural
2
auctorizato
auctorizatote
3
auctorizato
auctorizanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
auctorizare
auctorizamini
future
PersonSingularPlural
2
auctorizator
3
auctorizator
auctorizantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
auctorizatus
auctorizati
Gen.
auctorizati
auctorizatorum
Dat.
auctorizato
Acc.
auctorizatum
auctorizatos
Voc.
auctorizate
auctorizati
Abl.
auctorizato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
auctorizata
auctorizatae
Gen.
auctorizatae
auctorizatarum
Dat.
auctorizatae
Acc.
auctorizatam
auctorizatas
Voc.
auctorizata
auctorizatae
Abl.
auctorizata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
auctorizatum
auctorizata
Gen.
auctorizati
auctorizatorum
Dat.
auctorizato
Acc.
auctorizatum
auctorizata
Voc.
auctorizatum
auctorizata
Abl.
auctorizato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
auctorizandus
Gen.
auctorizandi
Dat.
auctorizando
Acc.
auctorizandum
Voc.
auctorizande
Abl.
auctorizando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
auctorizanda
Gen.
auctorizandae
Dat.
auctorizandae
Acc.
auctorizandam
Voc.
auctorizanda
Abl.
auctorizanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
auctorizandum
Gen.
auctorizandi
Dat.
auctorizando
Acc.
auctorizandum
Voc.
auctorizandum
Abl.
auctorizando

Supines

accusative: auctorizatum; ablative: auctorizatu

Examples

Loading examples…