assuscipio, assuscipere, -, -:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Inscription
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= undertake (vows);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | assuscipio | assuscipimus |
| 2 | assuscipis | assuscipitis |
| 3 | assuscipit | assuscipiunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | assuscipere |
| passive | present | assuscipi |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | assuscipe | assuscipite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | assuscipito | assuscipitote |
| 3 | assuscipito | assuscipunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | assuscipere | assuscipimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | assuscipitor | — |
| 3 | assuscipitor | assuscipuntor |
Participles
Present Active Participle
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | — | assuscipientia |
| Acc. | assuscipiens | assuscipientia |
| Voc. | — | assuscipientia |
Examples
Loading examples…
