Logo
assono, assonare, assonavi, assonatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= respond, reply; sound in accompaniment; sing as an accompaniment;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1assonoassonamus
2assonasassonatis
3assonatassonant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentassonare
activeperfectassonavisse
passivepresentassonari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
assona
assonate
future
PersonSingularPlural
2
assonato
assonatote
3
assonato
assonanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
assonare
assonamini
future
PersonSingularPlural
2
assonator
3
assonator
assonantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
assonatus
assonati
Gen.
assonati
assonatorum
Dat.
assonato
Acc.
assonatum
assonatos
Voc.
assonate
assonati
Abl.
assonato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
assonata
assonatae
Gen.
assonatae
assonatarum
Dat.
assonatae
Acc.
assonatam
assonatas
Voc.
assonata
assonatae
Abl.
assonata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
assonatum
assonata
Gen.
assonati
assonatorum
Dat.
assonato
Acc.
assonatum
assonata
Voc.
assonatum
assonata
Abl.
assonato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
assonandus
Gen.
assonandi
Dat.
assonando
Acc.
assonandum
Voc.
assonande
Abl.
assonando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
assonanda
Gen.
assonandae
Dat.
assonandae
Acc.
assonandam
Voc.
assonanda
Abl.
assonanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
assonandum
Gen.
assonandi
Dat.
assonando
Acc.
assonandum
Voc.
assonandum
Abl.
assonando

Supines

accusative: assonatum; ablative: assonatu

Examples

Loading examples…