argumentativus, argumentativa, argumentativum:
Adjective · 1st declension · variant: 1st · comparison: positive
- Frequency:
- Lesser
- Age:
- Later
- Field:
- Science
= argumentative; worthy of argument/discussion, sets out to prove something;
Inflections
positive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | argumentativus | argumentativi |
| Gen. | argumentativi | argumentativorum |
| Dat. | argumentativo | — |
| Acc. | argumentativum | argumentativos |
| Voc. | argumentative | argumentativi |
| Abl. | argumentativo | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | argumentativa | argumentativae |
| Gen. | argumentativae | argumentativarum |
| Dat. | argumentativae | — |
| Acc. | argumentativam | argumentativas |
| Voc. | argumentativa | argumentativae |
| Abl. | argumentativa | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | argumentativum | argumentativa |
| Gen. | argumentativi | argumentativorum |
| Dat. | argumentativo | — |
| Acc. | argumentativum | argumentativa |
| Voc. | argumentativum | argumentativa |
| Abl. | argumentativo | — |
Examples
Loading examples…
