Logo
amento, amentare, amentavi, amentatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Lesser
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= fit with a throwing strap; give impetus with a throwing strap; speed on;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1amentoamentamus
2amentasamentatis
3amentatamentant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentamentare
activeperfectamentavisse
passivepresentamentari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
amenta
amentate
future
PersonSingularPlural
2
amentato
amentatote
3
amentato
amentanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
amentare
amentamini
future
PersonSingularPlural
2
amentator
3
amentator
amentantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
amentatus
amentati
Gen.
amentati
amentatorum
Dat.
amentato
Acc.
amentatum
amentatos
Voc.
amentate
amentati
Abl.
amentato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
amentata
amentatae
Gen.
amentatae
amentatarum
Dat.
amentatae
Acc.
amentatam
amentatas
Voc.
amentata
amentatae
Abl.
amentata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
amentatum
amentata
Gen.
amentati
amentatorum
Dat.
amentato
Acc.
amentatum
amentata
Voc.
amentatum
amentata
Abl.
amentato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
amentandus
Gen.
amentandi
Dat.
amentando
Acc.
amentandum
Voc.
amentande
Abl.
amentando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
amentanda
Gen.
amentandae
Dat.
amentandae
Acc.
amentandam
Voc.
amentanda
Abl.
amentanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
amentandum
Gen.
amentandi
Dat.
amentando
Acc.
amentandum
Voc.
amentandum
Abl.
amentando

Supines

accusative: amentatum; ablative: amentatu

Examples

Loading examples…