adsuefacio, adsuefacere, adsuefeci, adsuefactus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= accustom (to), habituate, inure; make accustomed/used (to), train;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | adsuefacio | adsuefacimus |
| 2 | adsuefacis | adsuefacitis |
| 3 | adsuefacit | adsuefaciunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | adsuefacere |
| active | perfect | adsuefecisse |
| passive | present | adsuefaci |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | adsueface, adsuefac | adsuefacite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | adsuefacito | adsuefacitote |
| 3 | adsuefacito | adsuefacunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | adsuefacere | adsuefacimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | adsuefacitor | — |
| 3 | adsuefacitor | adsuefacuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | adsuefactus | adsuefacti |
| Gen. | adsuefacti | adsuefactorum |
| Dat. | adsuefacto | — |
| Acc. | adsuefactum | adsuefactos |
| Voc. | adsuefacte | adsuefacti |
| Abl. | adsuefacto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | adsuefacta | adsuefactae |
| Gen. | adsuefactae | adsuefactarum |
| Dat. | adsuefactae | — |
| Acc. | adsuefactam | adsuefactas |
| Voc. | adsuefacta | adsuefactae |
| Abl. | adsuefacta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | adsuefactum | adsuefacta |
| Gen. | adsuefacti | adsuefactorum |
| Dat. | adsuefacto | — |
| Acc. | adsuefactum | adsuefacta |
| Voc. | adsuefactum | adsuefacta |
| Abl. | adsuefacto | — |
Supines
accusative: adsuefactum; ablative: adsuefactu
Examples
Loading examples…
