adquieto, adquietare, adquietavi, adquietatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Bracton
- Age:
- Medieval
- Field:
- Government
= discharge (a debt);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | adquieto | adquietamus |
| 2 | adquietas | adquietatis |
| 3 | adquietat | adquietant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | adquietare |
| active | perfect | adquietavisse |
| passive | present | adquietari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | adquieta | adquietate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | adquietato | adquietatote |
| 3 | adquietato | adquietanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | adquietare | adquietamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | adquietator | — |
| 3 | adquietator | adquietantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | adquietatus | adquietati |
| Gen. | adquietati | adquietatorum |
| Dat. | adquietato | — |
| Acc. | adquietatum | adquietatos |
| Voc. | adquietate | adquietati |
| Abl. | adquietato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | adquietata | adquietatae |
| Gen. | adquietatae | adquietatarum |
| Dat. | adquietatae | — |
| Acc. | adquietatam | adquietatas |
| Voc. | adquietata | adquietatae |
| Abl. | adquietata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | adquietatum | adquietata |
| Gen. | adquietati | adquietatorum |
| Dat. | adquietato | — |
| Acc. | adquietatum | adquietata |
| Voc. | adquietatum | adquietata |
| Abl. | adquietato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | adquietandus | — |
| Gen. | adquietandi | — |
| Dat. | adquietando | — |
| Acc. | adquietandum | — |
| Voc. | adquietande | — |
| Abl. | adquietando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | adquietanda | — |
| Gen. | adquietandae | — |
| Dat. | adquietandae | — |
| Acc. | adquietandam | — |
| Voc. | adquietanda | — |
| Abl. | adquietanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | adquietandum | — |
| Gen. | adquietandi | — |
| Dat. | adquietando | — |
| Acc. | adquietandum | — |
| Voc. | adquietandum | — |
| Abl. | adquietando | — |
Supines
accusative: adquietatum; ablative: adquietatu
Examples
Loading examples…
