Logo
adquieto, adquietare, adquietavi, adquietatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Bracton
Age:
Medieval
Field:
Government
= discharge (a debt);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1adquietoadquietamus
2adquietasadquietatis
3adquietatadquietant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentadquietare
activeperfectadquietavisse
passivepresentadquietari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
adquieta
adquietate
future
PersonSingularPlural
2
adquietato
adquietatote
3
adquietato
adquietanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
adquietare
adquietamini
future
PersonSingularPlural
2
adquietator
3
adquietator
adquietantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
adquietatus
adquietati
Gen.
adquietati
adquietatorum
Dat.
adquietato
Acc.
adquietatum
adquietatos
Voc.
adquietate
adquietati
Abl.
adquietato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
adquietata
adquietatae
Gen.
adquietatae
adquietatarum
Dat.
adquietatae
Acc.
adquietatam
adquietatas
Voc.
adquietata
adquietatae
Abl.
adquietata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
adquietatum
adquietata
Gen.
adquietati
adquietatorum
Dat.
adquietato
Acc.
adquietatum
adquietata
Voc.
adquietatum
adquietata
Abl.
adquietato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
adquietandus
Gen.
adquietandi
Dat.
adquietando
Acc.
adquietandum
Voc.
adquietande
Abl.
adquietando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
adquietanda
Gen.
adquietandae
Dat.
adquietandae
Acc.
adquietandam
Voc.
adquietanda
Abl.
adquietanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
adquietandum
Gen.
adquietandi
Dat.
adquietando
Acc.
adquietandum
Voc.
adquietandum
Abl.
adquietando

Supines

accusative: adquietatum; ablative: adquietatu

Examples

Loading examples…