Logo
adpugno, adpugnare, adpugnavi, adpugnatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= attack, assault;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1adpugnoadpugnamus
2adpugnasadpugnatis
3adpugnatadpugnant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentadpugnare
activeperfectadpugnavisse
passivepresentadpugnari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
adpugna
adpugnate
future
PersonSingularPlural
2
adpugnato
adpugnatote
3
adpugnato
adpugnanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
adpugnare
adpugnamini
future
PersonSingularPlural
2
adpugnator
3
adpugnator
adpugnantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
adpugnatus
adpugnati
Gen.
adpugnati
adpugnatorum
Dat.
adpugnato
Acc.
adpugnatum
adpugnatos
Voc.
adpugnate
adpugnati
Abl.
adpugnato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
adpugnata
adpugnatae
Gen.
adpugnatae
adpugnatarum
Dat.
adpugnatae
Acc.
adpugnatam
adpugnatas
Voc.
adpugnata
adpugnatae
Abl.
adpugnata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
adpugnatum
adpugnata
Gen.
adpugnati
adpugnatorum
Dat.
adpugnato
Acc.
adpugnatum
adpugnata
Voc.
adpugnatum
adpugnata
Abl.
adpugnato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
adpugnandus
Gen.
adpugnandi
Dat.
adpugnando
Acc.
adpugnandum
Voc.
adpugnande
Abl.
adpugnando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
adpugnanda
Gen.
adpugnandae
Dat.
adpugnandae
Acc.
adpugnandam
Voc.
adpugnanda
Abl.
adpugnanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
adpugnandum
Gen.
adpugnandi
Dat.
adpugnando
Acc.
adpugnandum
Voc.
adpugnandum
Abl.
adpugnando

Supines

accusative: adpugnatum; ablative: adpugnatu

Examples

Loading examples…