Logo
adfligo, adfligere, adflixi, adflictus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= overthrow/throw down; afflict, damage, crush, break, ruin; humble, weaken, vex;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1adfligoadfligimus
2adfligisadfligitis
3adfligitadfligunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentadfligere
activeperfectadflixisse
passivepresentadfligi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
adflige
adfligite
future
PersonSingularPlural
2
adfligito
adfligitote
3
adfligito
adfligunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
adfligere
adfligimini
future
PersonSingularPlural
2
adfligitor
3
adfligitor
adfliguntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
adflictus
adflicti
Gen.
adflicti
adflictorum
Dat.
adflicto
Acc.
adflictum
adflictos
Voc.
adflicte
adflicti
Abl.
adflicto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
adflicta
adflictae
Gen.
adflictae
adflictarum
Dat.
adflictae
Acc.
adflictam
adflictas
Voc.
adflicta
adflictae
Abl.
adflicta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
adflictum
adflicta
Gen.
adflicti
adflictorum
Dat.
adflicto
Acc.
adflictum
adflicta
Voc.
adflictum
adflicta
Abl.
adflicto

Supines

accusative: adflictum; ablative: adflictu

Examples

Loading examples…