Logo
adflicto, adflictare, adflictavi, adflictatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= shatter, damage, strike repeatedly, buffet, wreck; oppress, afflict; vex;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1adflictoadflictamus
2adflictasadflictatis
3adflictatadflictant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentadflictare
activeperfectadflictavisse
passivepresentadflictari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
adflicta
adflictate
future
PersonSingularPlural
2
adflictato
adflictatote
3
adflictato
adflictanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
adflictare
adflictamini
future
PersonSingularPlural
2
adflictator
3
adflictator
adflictantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
adflictatus
adflictati
Gen.
adflictati
adflictatorum
Dat.
adflictato
Acc.
adflictatum
adflictatos
Voc.
adflictate
adflictati
Abl.
adflictato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
adflictata
adflictatae
Gen.
adflictatae
adflictatarum
Dat.
adflictatae
Acc.
adflictatam
adflictatas
Voc.
adflictata
adflictatae
Abl.
adflictata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
adflictatum
adflictata
Gen.
adflictati
adflictatorum
Dat.
adflictato
Acc.
adflictatum
adflictata
Voc.
adflictatum
adflictata
Abl.
adflictato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
adflictandus
Gen.
adflictandi
Dat.
adflictando
Acc.
adflictandum
Voc.
adflictande
Abl.
adflictando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
adflictanda
Gen.
adflictandae
Dat.
adflictandae
Acc.
adflictandam
Voc.
adflictanda
Abl.
adflictanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
adflictandum
Gen.
adflictandi
Dat.
adflictando
Acc.
adflictandum
Voc.
adflictandum
Abl.
adflictando

Supines

accusative: adflictatum; ablative: adflictatu

Examples

Loading examples…