Logo
adcurro, adcurrere, adcurri, adcursus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st
Frequency:
Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= run/hasten to (help); come/rush up (inanim subj.); charge, rush to attack;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1adcurroadcurrimus
2adcurrisadcurritis
3adcurritadcurrunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentadcurrere
activeperfectadcurrisse
passivepresentadcurri

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
adcurre
adcurrite
future
PersonSingularPlural
2
adcurrito
adcurritote
3
adcurrito
adcurrunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
adcurrere
adcurrimini
future
PersonSingularPlural
2
adcurritor
3
adcurritor
adcurruntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
adcursus
adcursi
Gen.
adcursi
adcursorum
Dat.
adcurso
Acc.
adcursum
adcursos
Voc.
adcurse
adcursi
Abl.
adcurso

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
adcursa
adcursae
Gen.
adcursae
adcursarum
Dat.
adcursae
Acc.
adcursam
adcursas
Voc.
adcursa
adcursae
Abl.
adcursa

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
adcursum
adcursa
Gen.
adcursi
adcursorum
Dat.
adcurso
Acc.
adcursum
adcursa
Voc.
adcursum
adcursa
Abl.
adcurso

Supines

accusative: adcursum; ablative: adcursu

Examples

Loading examples…