Logo
abomino, abominare, abominavi, abominatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Early
= avert; (seek to) avert (omen/eventuality) (by prayer); loathe, detest, abhor;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1abominoabominamus
2abominasabominatis
3abominatabominant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentabominare
activeperfectabominavisse
passivepresentabominari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
abomina
abominate
future
PersonSingularPlural
2
abominato
abominatote
3
abominato
abominanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
abominare
abominamini
future
PersonSingularPlural
2
abominator
3
abominator
abominantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
abominatus
abominati
Gen.
abominati
abominatorum
Dat.
abominato
Acc.
abominatum
abominatos
Voc.
abominate
abominati
Abl.
abominato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
abominata
abominatae
Gen.
abominatae
abominatarum
Dat.
abominatae
Acc.
abominatam
abominatas
Voc.
abominata
abominatae
Abl.
abominata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
abominatum
abominata
Gen.
abominati
abominatorum
Dat.
abominato
Acc.
abominatum
abominata
Voc.
abominatum
abominata
Abl.
abominato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
abominandus
Gen.
abominandi
Dat.
abominando
Acc.
abominandum
Voc.
abominande
Abl.
abominando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
abominanda
Gen.
abominandae
Dat.
abominandae
Acc.
abominandam
Voc.
abominanda
Abl.
abominanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
abominandum
Gen.
abominandi
Dat.
abominando
Acc.
abominandum
Voc.
abominandum
Abl.
abominando

Supines

accusative: abominatum; ablative: abominatu

Examples

Loading examples…