abnuo, abnuere, abnui, abnuitus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st
- Frequency:
- Very Frequent
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= refuse, decline; deny (guilt); refuse by a sign, shake head; reject; rule out;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | abnuo | abnuimus |
| 2 | abnuis | abnuitis |
| 3 | abnuit | abnuunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | abnuere |
| active | perfect | abnuisse |
| passive | present | abnui |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | abnue | abnuite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | abnuito | abnuitote |
| 3 | abnuito | abnuunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | abnuere | abnuimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | abnuitor | — |
| 3 | abnuitor | abnuuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abnuitus | abnuiti |
| Gen. | abnuiti | abnuitorum |
| Dat. | abnuito | — |
| Acc. | abnuitum | abnuitos |
| Voc. | abnuite | abnuiti |
| Abl. | abnuito | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abnuita | abnuitae |
| Gen. | abnuitae | abnuitarum |
| Dat. | abnuitae | — |
| Acc. | abnuitam | abnuitas |
| Voc. | abnuita | abnuitae |
| Abl. | abnuita | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abnuitum | abnuita |
| Gen. | abnuiti | abnuitorum |
| Dat. | abnuito | — |
| Acc. | abnuitum | abnuita |
| Voc. | abnuitum | abnuita |
| Abl. | abnuito | — |
Supines
accusative: abnuitum; ablative: abnuitu
Examples
Loading examples…
