Logo
abito, abitare, abitavi, abitatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Cassell's Latin Dictionary
= go away, depart;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1abitoabitamus
2abitasabitatis
3abitatabitant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentabitare
activeperfectabitavisse
passivepresentabitari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
abita
abitate
future
PersonSingularPlural
2
abitato
abitatote
3
abitato
abitanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
abitare
abitamini
future
PersonSingularPlural
2
abitator
3
abitator
abitantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
abitatus
abitati
Gen.
abitati
abitatorum
Dat.
abitato
Acc.
abitatum
abitatos
Voc.
abitate
abitati
Abl.
abitato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
abitata
abitatae
Gen.
abitatae
abitatarum
Dat.
abitatae
Acc.
abitatam
abitatas
Voc.
abitata
abitatae
Abl.
abitata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
abitatum
abitata
Gen.
abitati
abitatorum
Dat.
abitato
Acc.
abitatum
abitata
Voc.
abitatum
abitata
Abl.
abitato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
abitandus
Gen.
abitandi
Dat.
abitando
Acc.
abitandum
Voc.
abitande
Abl.
abitando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
abitanda
Gen.
abitandae
Dat.
abitandae
Acc.
abitandam
Voc.
abitanda
Abl.
abitanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
abitandum
Gen.
abitandi
Dat.
abitando
Acc.
abitandum
Voc.
abitandum
Abl.
abitando

Supines

accusative: abitatum; ablative: abitatu

Examples

Loading examples…