Logo
abambulo, abambulare, abambulavi, abambulatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= go away;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1abambuloabambulamus
2abambulasabambulatis
3abambulatabambulant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentabambulare
activeperfectabambulavisse
passivepresentabambulari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
abambula
abambulate
future
PersonSingularPlural
2
abambulato
abambulatote
3
abambulato
abambulanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
abambulare
abambulamini
future
PersonSingularPlural
2
abambulator
3
abambulator
abambulantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
abambulatus
abambulati
Gen.
abambulati
abambulatorum
Dat.
abambulato
Acc.
abambulatum
abambulatos
Voc.
abambulate
abambulati
Abl.
abambulato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
abambulata
abambulatae
Gen.
abambulatae
abambulatarum
Dat.
abambulatae
Acc.
abambulatam
abambulatas
Voc.
abambulata
abambulatae
Abl.
abambulata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
abambulatum
abambulata
Gen.
abambulati
abambulatorum
Dat.
abambulato
Acc.
abambulatum
abambulata
Voc.
abambulatum
abambulata
Abl.
abambulato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
abambulandus
Gen.
abambulandi
Dat.
abambulando
Acc.
abambulandum
Voc.
abambulande
Abl.
abambulando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
abambulanda
Gen.
abambulandae
Dat.
abambulandae
Acc.
abambulandam
Voc.
abambulanda
Abl.
abambulanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
abambulandum
Gen.
abambulandi
Dat.
abambulando
Acc.
abambulandum
Voc.
abambulandum
Abl.
abambulando

Supines

accusative: abambulatum; ablative: abambulatu

Examples

Loading examples…