abalieno, abalienare, abalienavi, abalienatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Frequent
- Dictionary:
- Lewis & Short
= make alien; separate, abstract; alienate, estrange, make disaffected;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | abalieno | abalienamus |
| 2 | abalienas | abalienatis |
| 3 | abalienat | abalienant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | abalienare |
| active | perfect | abalienavisse |
| passive | present | abalienari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | abaliena | abalienate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | abalienato | abalienatote |
| 3 | abalienato | abalienanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | abalienare | abalienamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | abalienator | — |
| 3 | abalienator | abalienantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abalienatus | abalienati |
| Gen. | abalienati | abalienatorum |
| Dat. | abalienato | — |
| Acc. | abalienatum | abalienatos |
| Voc. | abalienate | abalienati |
| Abl. | abalienato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abalienata | abalienatae |
| Gen. | abalienatae | abalienatarum |
| Dat. | abalienatae | — |
| Acc. | abalienatam | abalienatas |
| Voc. | abalienata | abalienatae |
| Abl. | abalienata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abalienatum | abalienata |
| Gen. | abalienati | abalienatorum |
| Dat. | abalienato | — |
| Acc. | abalienatum | abalienata |
| Voc. | abalienatum | abalienata |
| Abl. | abalienato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abalienandus | — |
| Gen. | abalienandi | — |
| Dat. | abalienando | — |
| Acc. | abalienandum | — |
| Voc. | abalienande | — |
| Abl. | abalienando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abalienanda | — |
| Gen. | abalienandae | — |
| Dat. | abalienandae | — |
| Acc. | abalienandam | — |
| Voc. | abalienanda | — |
| Abl. | abalienanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abalienandum | — |
| Gen. | abalienandi | — |
| Dat. | abalienando | — |
| Acc. | abalienandum | — |
| Voc. | abalienandum | — |
| Abl. | abalienando | — |
Supines
accusative: abalienatum; ablative: abalienatu
Examples
Loading examples…
