causabundus, causabunda, causabundum:
Adjective · 1st declension · variant: 1st · comparison: positive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Opus Saxonis
- Age:
- Medieval
= blaming, censuring, accusing, reproaching, condemning; finding fault with;
Inflections
positive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | causabundus | causabundi |
| Gen. | causabundi | causabundorum |
| Dat. | causabundo | — |
| Acc. | causabundum | causabundos |
| Voc. | causabunde | causabundi |
| Abl. | causabundo | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | causabunda | causabundae |
| Gen. | causabundae | causabundarum |
| Dat. | causabundae | — |
| Acc. | causabundam | causabundas |
| Voc. | causabunda | causabundae |
| Abl. | causabunda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | causabundum | causabunda |
| Gen. | causabundi | causabundorum |
| Dat. | causabundo | — |
| Acc. | causabundum | causabunda |
| Voc. | causabundum | causabunda |
| Abl. | causabundo | — |
Examples
Loading examples…
