Logo
canonizo, canonizare, canonizavi, canonizatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Lesser
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Later
Field:
Religion
= canonize, elevate to sainthood; include in canon of Scripture; reduce to rules;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1canonizocanonizamus
2canonizascanonizatis
3canonizatcanonizant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcanonizare
activeperfectcanonizavisse
passivepresentcanonizari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
canoniza
canonizate
future
PersonSingularPlural
2
canonizato
canonizatote
3
canonizato
canonizanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
canonizare
canonizamini
future
PersonSingularPlural
2
canonizator
3
canonizator
canonizantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
canonizatus
canonizati
Gen.
canonizati
canonizatorum
Dat.
canonizato
Acc.
canonizatum
canonizatos
Voc.
canonizate
canonizati
Abl.
canonizato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
canonizata
canonizatae
Gen.
canonizatae
canonizatarum
Dat.
canonizatae
Acc.
canonizatam
canonizatas
Voc.
canonizata
canonizatae
Abl.
canonizata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
canonizatum
canonizata
Gen.
canonizati
canonizatorum
Dat.
canonizato
Acc.
canonizatum
canonizata
Voc.
canonizatum
canonizata
Abl.
canonizato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
canonizandus
Gen.
canonizandi
Dat.
canonizando
Acc.
canonizandum
Voc.
canonizande
Abl.
canonizando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
canonizanda
Gen.
canonizandae
Dat.
canonizandae
Acc.
canonizandam
Voc.
canonizanda
Abl.
canonizanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
canonizandum
Gen.
canonizandi
Dat.
canonizando
Acc.
canonizandum
Voc.
canonizandum
Abl.
canonizando

Supines

accusative: canonizatum; ablative: canonizatu

Examples

Loading examples…