Logo
caenito, caenitare, caenitavi, caenitatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= dine/eat habitually (in a particular place/manner); have dinner, dine (often);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1caenitocaenitamus
2caenitascaenitatis
3caenitatcaenitant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcaenitare
activeperfectcaenitavisse
passivepresentcaenitari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
caenita
caenitate
future
PersonSingularPlural
2
caenitato
caenitatote
3
caenitato
caenitanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
caenitare
caenitamini
future
PersonSingularPlural
2
caenitator
3
caenitator
caenitantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
caenitatus
caenitati
Gen.
caenitati
caenitatorum
Dat.
caenitato
Acc.
caenitatum
caenitatos
Voc.
caenitate
caenitati
Abl.
caenitato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
caenitata
caenitatae
Gen.
caenitatae
caenitatarum
Dat.
caenitatae
Acc.
caenitatam
caenitatas
Voc.
caenitata
caenitatae
Abl.
caenitata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
caenitatum
caenitata
Gen.
caenitati
caenitatorum
Dat.
caenitato
Acc.
caenitatum
caenitata
Voc.
caenitatum
caenitata
Abl.
caenitato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
caenitandus
Gen.
caenitandi
Dat.
caenitando
Acc.
caenitandum
Voc.
caenitande
Abl.
caenitando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
caenitanda
Gen.
caenitandae
Dat.
caenitandae
Acc.
caenitandam
Voc.
caenitanda
Abl.
caenitanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
caenitandum
Gen.
caenitandi
Dat.
caenitando
Acc.
caenitandum
Voc.
caenitandum
Abl.
caenitando

Supines

accusative: caenitatum; ablative: caenitatu

Examples

Loading examples…