Logo
aberro, aberrare, aberravi, aberratus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= stray, wander, deviate; go/be/do wrong; be unfaithful; escape; disagree (with);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1aberroaberramus
2aberrasaberratis
3aberrataberrant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentaberrare
activeperfectaberravisse
passivepresentaberrari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
aberra
aberrate
future
PersonSingularPlural
2
aberrato
aberratote
3
aberrato
aberranto

passive

present
PersonSingularPlural
2
aberrare
aberramini
future
PersonSingularPlural
2
aberrator
3
aberrator
aberrantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
aberratus
aberrati
Gen.
aberrati
aberratorum
Dat.
aberrato
Acc.
aberratum
aberratos
Voc.
aberrate
aberrati
Abl.
aberrato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
aberrata
aberratae
Gen.
aberratae
aberratarum
Dat.
aberratae
Acc.
aberratam
aberratas
Voc.
aberrata
aberratae
Abl.
aberrata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
aberratum
aberrata
Gen.
aberrati
aberratorum
Dat.
aberrato
Acc.
aberratum
aberrata
Voc.
aberratum
aberrata
Abl.
aberrato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
aberrandus
Gen.
aberrandi
Dat.
aberrando
Acc.
aberrandum
Voc.
aberrande
Abl.
aberrando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
aberranda
Gen.
aberrandae
Dat.
aberrandae
Acc.
aberrandam
Voc.
aberranda
Abl.
aberranda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
aberrandum
Gen.
aberrandi
Dat.
aberrando
Acc.
aberrandum
Voc.
aberrandum
Abl.
aberrando

Supines

accusative: aberratum; ablative: aberratu

Examples

Loading examples…