averrunco, averruncare, averruncavi, averruncatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= avert (something bad), ward off;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | averrunco | averruncamus |
| 2 | averruncas | averruncatis |
| 3 | averruncat | averruncant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | averruncare |
| active | perfect | averruncavisse |
| passive | present | averruncari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | averrunca | averruncate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | averruncato | averruncatote |
| 3 | averruncato | averruncanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | averruncare | averruncamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | averruncator | — |
| 3 | averruncator | averruncantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | averruncatus | averruncati |
| Gen. | averruncati | averruncatorum |
| Dat. | averruncato | — |
| Acc. | averruncatum | averruncatos |
| Voc. | averruncate | averruncati |
| Abl. | averruncato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | averruncata | averruncatae |
| Gen. | averruncatae | averruncatarum |
| Dat. | averruncatae | — |
| Acc. | averruncatam | averruncatas |
| Voc. | averruncata | averruncatae |
| Abl. | averruncata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | averruncatum | averruncata |
| Gen. | averruncati | averruncatorum |
| Dat. | averruncato | — |
| Acc. | averruncatum | averruncata |
| Voc. | averruncatum | averruncata |
| Abl. | averruncato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | averruncandus | — |
| Gen. | averruncandi | — |
| Dat. | averruncando | — |
| Acc. | averruncandum | — |
| Voc. | averruncande | — |
| Abl. | averruncando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | averruncanda | — |
| Gen. | averruncandae | — |
| Dat. | averruncandae | — |
| Acc. | averruncandam | — |
| Voc. | averruncanda | — |
| Abl. | averruncanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | averruncandum | — |
| Gen. | averruncandi | — |
| Dat. | averruncando | — |
| Acc. | averruncandum | — |
| Voc. | averruncandum | — |
| Abl. | averruncando | — |
Supines
accusative: averruncatum; ablative: averruncatu
Examples
Loading examples…
