arramio, arramiare, arramiavi, arramiatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Bracton
- Age:
- Medieval
- Field:
- Government
= arraign; indict, accuse;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | arramio | arramiamus |
| 2 | arramias | arramiatis |
| 3 | arramiat | arramiant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | arramiare |
| active | perfect | arramiavisse |
| passive | present | arramiari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | arramia | arramiate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | arramiato | arramiatote |
| 3 | arramiato | arramianto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | arramiare | arramiamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | arramiator | — |
| 3 | arramiator | arramiantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | arramiatus | arramiati |
| Gen. | arramiati | arramiatorum |
| Dat. | arramiato | — |
| Acc. | arramiatum | arramiatos |
| Voc. | arramiate | arramiati |
| Abl. | arramiato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | arramiata | arramiatae |
| Gen. | arramiatae | arramiatarum |
| Dat. | arramiatae | — |
| Acc. | arramiatam | arramiatas |
| Voc. | arramiata | arramiatae |
| Abl. | arramiata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | arramiatum | arramiata |
| Gen. | arramiati | arramiatorum |
| Dat. | arramiato | — |
| Acc. | arramiatum | arramiata |
| Voc. | arramiatum | arramiata |
| Abl. | arramiato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | arramiandus | — |
| Gen. | arramiandi | — |
| Dat. | arramiando | — |
| Acc. | arramiandum | — |
| Voc. | arramiande | — |
| Abl. | arramiando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | arramianda | — |
| Gen. | arramiandae | — |
| Dat. | arramiandae | — |
| Acc. | arramiandam | — |
| Voc. | arramianda | — |
| Abl. | arramianda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | arramiandum | — |
| Gen. | arramiandi | — |
| Dat. | arramiando | — |
| Acc. | arramiandum | — |
| Voc. | arramiandum | — |
| Abl. | arramiando | — |
Supines
accusative: arramiatum; ablative: arramiatu
Examples
Loading examples…
