Logo
arramio, arramiare, arramiavi, arramiatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Bracton
Age:
Medieval
Field:
Government
= arraign; indict, accuse;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1arramioarramiamus
2arramiasarramiatis
3arramiatarramiant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentarramiare
activeperfectarramiavisse
passivepresentarramiari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
arramia
arramiate
future
PersonSingularPlural
2
arramiato
arramiatote
3
arramiato
arramianto

passive

present
PersonSingularPlural
2
arramiare
arramiamini
future
PersonSingularPlural
2
arramiator
3
arramiator
arramiantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
arramiatus
arramiati
Gen.
arramiati
arramiatorum
Dat.
arramiato
Acc.
arramiatum
arramiatos
Voc.
arramiate
arramiati
Abl.
arramiato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
arramiata
arramiatae
Gen.
arramiatae
arramiatarum
Dat.
arramiatae
Acc.
arramiatam
arramiatas
Voc.
arramiata
arramiatae
Abl.
arramiata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
arramiatum
arramiata
Gen.
arramiati
arramiatorum
Dat.
arramiato
Acc.
arramiatum
arramiata
Voc.
arramiatum
arramiata
Abl.
arramiato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
arramiandus
Gen.
arramiandi
Dat.
arramiando
Acc.
arramiandum
Voc.
arramiande
Abl.
arramiando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
arramianda
Gen.
arramiandae
Dat.
arramiandae
Acc.
arramiandam
Voc.
arramianda
Abl.
arramianda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
arramiandum
Gen.
arramiandi
Dat.
arramiando
Acc.
arramiandum
Voc.
arramiandum
Abl.
arramiando

Supines

accusative: arramiatum; ablative: arramiatu

Examples

Loading examples…