Logo
arguto, argutare, argutavi, argutatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= babble, say childishly/foolishly;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1argutoargutamus
2argutasargutatis
3argutatargutant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentargutare
activeperfectargutavisse
passivepresentargutari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
arguta
argutate
future
PersonSingularPlural
2
argutato
argutatote
3
argutato
argutanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
argutare
argutamini
future
PersonSingularPlural
2
argutator
3
argutator
argutantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
argutatus
argutati
Gen.
argutati
argutatorum
Dat.
argutato
Acc.
argutatum
argutatos
Voc.
argutate
argutati
Abl.
argutato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
argutata
argutatae
Gen.
argutatae
argutatarum
Dat.
argutatae
Acc.
argutatam
argutatas
Voc.
argutata
argutatae
Abl.
argutata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
argutatum
argutata
Gen.
argutati
argutatorum
Dat.
argutato
Acc.
argutatum
argutata
Voc.
argutatum
argutata
Abl.
argutato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
argutandus
Gen.
argutandi
Dat.
argutando
Acc.
argutandum
Voc.
argutande
Abl.
argutando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
argutanda
Gen.
argutandae
Dat.
argutandae
Acc.
argutandam
Voc.
argutanda
Abl.
argutanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
argutandum
Gen.
argutandi
Dat.
argutando
Acc.
argutandum
Voc.
argutandum
Abl.
argutando

Supines

accusative: argutatum; ablative: argutatu

Examples

Loading examples…