Logo
vindico, vindicare, vindicavi, vindicatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Frequent
= claim, vindicate; punish, avenge;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1vindicovindicamus
2vindicasvindicatis
3vindicatvindicant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentvindicare
activeperfectvindicavisse
passivepresentvindicari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
vindica
vindicate
future
PersonSingularPlural
2
vindicato
vindicatote
3
vindicato
vindicanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
vindicare
vindicamini
future
PersonSingularPlural
2
vindicator
3
vindicator
vindicantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
vindicatus
vindicati
Gen.
vindicati
vindicatorum
Dat.
vindicato
Acc.
vindicatum
vindicatos
Voc.
vindicate
vindicati
Abl.
vindicato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
vindicata
vindicatae
Gen.
vindicatae
vindicatarum
Dat.
vindicatae
Acc.
vindicatam
vindicatas
Voc.
vindicata
vindicatae
Abl.
vindicata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
vindicatum
vindicata
Gen.
vindicati
vindicatorum
Dat.
vindicato
Acc.
vindicatum
vindicata
Voc.
vindicatum
vindicata
Abl.
vindicato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
vindicandus
Gen.
vindicandi
Dat.
vindicando
Acc.
vindicandum
Voc.
vindicande
Abl.
vindicando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
vindicanda
Gen.
vindicandae
Dat.
vindicandae
Acc.
vindicandam
Voc.
vindicanda
Abl.
vindicanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
vindicandum
Gen.
vindicandi
Dat.
vindicando
Acc.
vindicandum
Voc.
vindicandum
Abl.
vindicando

Supines

accusative: vindicatum; ablative: vindicatu

Examples

Loading examples…