succenturio, succenturiare, succenturiavi, succenturiatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Lewis & Short
= substitute; place in reserve;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | succenturio | succenturiamus |
| 2 | succenturias | succenturiatis |
| 3 | succenturiat | succenturiant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | succenturiare |
| active | perfect | succenturiavisse |
| passive | present | succenturiari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | succenturia | succenturiate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | succenturiato | succenturiatote |
| 3 | succenturiato | succenturianto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | succenturiare | succenturiamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | succenturiator | — |
| 3 | succenturiator | succenturiantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | succenturiatus | succenturiati |
| Gen. | succenturiati | succenturiatorum |
| Dat. | succenturiato | — |
| Acc. | succenturiatum | succenturiatos |
| Voc. | succenturiate | succenturiati |
| Abl. | succenturiato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | succenturiata | succenturiatae |
| Gen. | succenturiatae | succenturiatarum |
| Dat. | succenturiatae | — |
| Acc. | succenturiatam | succenturiatas |
| Voc. | succenturiata | succenturiatae |
| Abl. | succenturiata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | succenturiatum | succenturiata |
| Gen. | succenturiati | succenturiatorum |
| Dat. | succenturiato | — |
| Acc. | succenturiatum | succenturiata |
| Voc. | succenturiatum | succenturiata |
| Abl. | succenturiato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | succenturiandus | — |
| Gen. | succenturiandi | — |
| Dat. | succenturiando | — |
| Acc. | succenturiandum | — |
| Voc. | succenturiande | — |
| Abl. | succenturiando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | succenturianda | — |
| Gen. | succenturiandae | — |
| Dat. | succenturiandae | — |
| Acc. | succenturiandam | — |
| Voc. | succenturianda | — |
| Abl. | succenturianda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | succenturiandum | — |
| Gen. | succenturiandi | — |
| Dat. | succenturiando | — |
| Acc. | succenturiandum | — |
| Voc. | succenturiandum | — |
| Abl. | succenturiando | — |
Supines
accusative: succenturiatum; ablative: succenturiatu
Examples
Loading examples…
