Logo
strigo, strigare, strigavi, strigatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Cassell's Latin Dictionary
= halt, stop;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1strigostrigamus
2strigasstrigatis
3strigatstrigant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentstrigare
activeperfectstrigavisse
passivepresentstrigari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
striga
strigate
future
PersonSingularPlural
2
strigato
strigatote
3
strigato
striganto

passive

present
PersonSingularPlural
2
strigare
strigamini
future
PersonSingularPlural
2
strigator
3
strigator
strigantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
strigatus
strigati
Gen.
strigati
strigatorum
Dat.
strigato
Acc.
strigatum
strigatos
Voc.
strigate
strigati
Abl.
strigato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
strigata
strigatae
Gen.
strigatae
strigatarum
Dat.
strigatae
Acc.
strigatam
strigatas
Voc.
strigata
strigatae
Abl.
strigata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
strigatum
strigata
Gen.
strigati
strigatorum
Dat.
strigato
Acc.
strigatum
strigata
Voc.
strigatum
strigata
Abl.
strigato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
strigandus
Gen.
strigandi
Dat.
strigando
Acc.
strigandum
Voc.
strigande
Abl.
strigando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
striganda
Gen.
strigandae
Dat.
strigandae
Acc.
strigandam
Voc.
striganda
Abl.
striganda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
strigandum
Gen.
strigandi
Dat.
strigando
Acc.
strigandum
Voc.
strigandum
Abl.
strigando

Supines

accusative: strigatum; ablative: strigatu

Examples

Loading examples…