Logo
spiculo, spiculare, spiculavi, spiculatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Y
Age:
Medieval
= stab;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1spiculospiculamus
2spiculasspiculatis
3spiculatspiculant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentspiculare
activeperfectspiculavisse
passivepresentspiculari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
spicula
spiculate
future
PersonSingularPlural
2
spiculato
spiculatote
3
spiculato
spiculanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
spiculare
spiculamini
future
PersonSingularPlural
2
spiculator
3
spiculator
spiculantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
spiculatus
spiculati
Gen.
spiculati
spiculatorum
Dat.
spiculato
Acc.
spiculatum
spiculatos
Voc.
spiculate
spiculati
Abl.
spiculato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
spiculata
spiculatae
Gen.
spiculatae
spiculatarum
Dat.
spiculatae
Acc.
spiculatam
spiculatas
Voc.
spiculata
spiculatae
Abl.
spiculata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
spiculatum
spiculata
Gen.
spiculati
spiculatorum
Dat.
spiculato
Acc.
spiculatum
spiculata
Voc.
spiculatum
spiculata
Abl.
spiculato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
spiculandus
Gen.
spiculandi
Dat.
spiculando
Acc.
spiculandum
Voc.
spiculande
Abl.
spiculando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
spiculanda
Gen.
spiculandae
Dat.
spiculandae
Acc.
spiculandam
Voc.
spiculanda
Abl.
spiculanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
spiculandum
Gen.
spiculandi
Dat.
spiculando
Acc.
spiculandum
Voc.
spiculandum
Abl.
spiculando

Supines

accusative: spiculatum; ablative: spiculatu

Examples

Loading examples…