Logo
scandalizo, scandalizare, scandalizavi, scandalizatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Late
Field:
Religion
= tempt to evil; cause to stumble; offend, scandalize (Bee);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1scandalizoscandalizamus
2scandalizasscandalizatis
3scandalizatscandalizant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentscandalizare
activeperfectscandalizavisse
passivepresentscandalizari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
scandaliza
scandalizate
future
PersonSingularPlural
2
scandalizato
scandalizatote
3
scandalizato
scandalizanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
scandalizare
scandalizamini
future
PersonSingularPlural
2
scandalizator
3
scandalizator
scandalizantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
scandalizatus
scandalizati
Gen.
scandalizati
scandalizatorum
Dat.
scandalizato
Acc.
scandalizatum
scandalizatos
Voc.
scandalizate
scandalizati
Abl.
scandalizato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
scandalizata
scandalizatae
Gen.
scandalizatae
scandalizatarum
Dat.
scandalizatae
Acc.
scandalizatam
scandalizatas
Voc.
scandalizata
scandalizatae
Abl.
scandalizata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
scandalizatum
scandalizata
Gen.
scandalizati
scandalizatorum
Dat.
scandalizato
Acc.
scandalizatum
scandalizata
Voc.
scandalizatum
scandalizata
Abl.
scandalizato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
scandalizandus
Gen.
scandalizandi
Dat.
scandalizando
Acc.
scandalizandum
Voc.
scandalizande
Abl.
scandalizando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
scandalizanda
Gen.
scandalizandae
Dat.
scandalizandae
Acc.
scandalizandam
Voc.
scandalizanda
Abl.
scandalizanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
scandalizandum
Gen.
scandalizandi
Dat.
scandalizando
Acc.
scandalizandum
Voc.
scandalizandum
Abl.
scandalizando

Supines

accusative: scandalizatum; ablative: scandalizatu

Examples

Loading examples…