Logo
reluctor, reluctari, reluctatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
Frequency:
Lesser
= resist, struggle against, make opposition;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1reluctorreluctamur
2reluctarisreluctamini
3reluctaturreluctantur

Infinitives

VoiceTenseForms
passivepresentreluctari

Imperatives

passive

present
PersonSingularPlural
2
reluctare
reluctamini
future
PersonSingularPlural
2
reluctator
3
reluctator
reluctantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
reluctatus
reluctati
Gen.
reluctati
reluctatorum
Dat.
reluctato
Acc.
reluctatum
reluctatos
Voc.
reluctate
reluctati
Abl.
reluctato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
reluctata
reluctatae
Gen.
reluctatae
reluctatarum
Dat.
reluctatae
Acc.
reluctatam
reluctatas
Voc.
reluctata
reluctatae
Abl.
reluctata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
reluctatum
reluctata
Gen.
reluctati
reluctatorum
Dat.
reluctato
Acc.
reluctatum
reluctata
Voc.
reluctatum
reluctata
Abl.
reluctato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
reluctandus
Gen.
reluctandi
Dat.
reluctando
Acc.
reluctandum
Voc.
reluctande
Abl.
reluctando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
reluctanda
Gen.
reluctandae
Dat.
reluctandae
Acc.
reluctandam
Voc.
reluctanda
Abl.
reluctanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
reluctandum
Gen.
reluctandi
Dat.
reluctando
Acc.
reluctandum
Voc.
reluctandum
Abl.
reluctando

Supines

accusative: reluctatum; ablative: reluctatu

Examples

Loading examples…