ammonefacio, ammonefacere, ammonefeci, ammonefactus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Lewis & Short
- Age:
- Late
= admonish; warn; urge; call to duty;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | ammonefacio | ammonefacimus |
| 2 | ammonefacis | ammonefacitis |
| 3 | ammonefacit | ammonefaciunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | ammonefacere |
| active | perfect | ammonefecisse |
| passive | present | ammonefaci |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | ammoneface, ammonefac | ammonefacite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | ammonefacito | ammonefacitote |
| 3 | ammonefacito | ammonefacunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | ammonefacere | ammonefacimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | ammonefacitor | — |
| 3 | ammonefacitor | ammonefacuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | ammonefactus | ammonefacti |
| Gen. | ammonefacti | ammonefactorum |
| Dat. | ammonefacto | — |
| Acc. | ammonefactum | ammonefactos |
| Voc. | ammonefacte | ammonefacti |
| Abl. | ammonefacto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | ammonefacta | ammonefactae |
| Gen. | ammonefactae | ammonefactarum |
| Dat. | ammonefactae | — |
| Acc. | ammonefactam | ammonefactas |
| Voc. | ammonefacta | ammonefactae |
| Abl. | ammonefacta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | ammonefactum | ammonefacta |
| Gen. | ammonefacti | ammonefactorum |
| Dat. | ammonefacto | — |
| Acc. | ammonefactum | ammonefacta |
| Voc. | ammonefactum | ammonefacta |
| Abl. | ammonefacto | — |
Supines
accusative: ammonefactum; ablative: ammonefactu
Examples
Loading examples…
