Logo
introeo, introire, introivi(ii), introitus:
Verb · 6th conjugation · variant: 1st
Frequency:
Frequent
= enter, go in or into; invade;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1introeointroimus
2introisintroitis
3introitintroeunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentintroire
activeperfectintroivisse
passivepresentintroiri

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
introite
future
PersonSingularPlural
2
introito
introitote
3
introito
introeunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
introiere
introimini
future
PersonSingularPlural
2
introitor
3
introitor
introeuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
introitus
introiti
Gen.
introiti
introitorum
Dat.
introito
Acc.
introitum
introitos
Voc.
introite
introiti
Abl.
introito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
introita
introitae
Gen.
introitae
introitarum
Dat.
introitae
Acc.
introitam
introitas
Voc.
introita
introitae
Abl.
introita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
introitum
introita
Gen.
introiti
introitorum
Dat.
introito
Acc.
introitum
introita
Voc.
introitum
introita
Abl.
introito

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
introeundus
Gen.
introeundi
Dat.
introeundo
Acc.
introeundum
Voc.
introeunde
Abl.
introeundo
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
introeunda
Gen.
introeundae
Dat.
introeundae
Acc.
introeundam
Voc.
introeunda
Abl.
introeunda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
introeundum
Gen.
introeundi
Dat.
introeundo
Acc.
introeundum
Voc.
introeundum
Abl.
introeundo

Supines

accusative: introitum; ablative: introitu

Examples

Loading examples…