Logo
interrumpo, interrumpere, interrupi, interruptus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= drive a gap in, break up; cut short, interrupt;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1interrumpointerrumpimus
2interrumpisinterrumpitis
3interrumpitinterrumpunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinterrumpere
activeperfectinterrupisse
passivepresentinterrumpi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
interrumpe
interrumpite
future
PersonSingularPlural
2
interrumpito
interrumpitote
3
interrumpito
interrumpunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
interrumpere
interrumpimini
future
PersonSingularPlural
2
interrumpitor
3
interrumpitor
interrumpuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
interruptus
interrupti
Gen.
interrupti
interruptorum
Dat.
interrupto
Acc.
interruptum
interruptos
Voc.
interrupte
interrupti
Abl.
interrupto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
interrupta
interruptae
Gen.
interruptae
interruptarum
Dat.
interruptae
Acc.
interruptam
interruptas
Voc.
interrupta
interruptae
Abl.
interrupta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
interruptum
interrupta
Gen.
interrupti
interruptorum
Dat.
interrupto
Acc.
interruptum
interrupta
Voc.
interruptum
interrupta
Abl.
interrupto

Supines

accusative: interruptum; ablative: interruptu

Examples

Loading examples…