Logo
interimo, interimere, interimi, interemptus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= do away with; kill, cut off from life; extinguish; put an end to, destroy;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1interimointerimimus
2interimisinterimitis
3interimitinterimunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinterimere
activeperfectinterimisse
passivepresentinterimi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
interime
interimite
future
PersonSingularPlural
2
interimito
interimitote
3
interimito
interimunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
interimere
interimimini
future
PersonSingularPlural
2
interimitor
3
interimitor
interimuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
interemptus
interempti
Gen.
interempti
interemptorum
Dat.
interempto
Acc.
interemptum
interemptos
Voc.
interempte
interempti
Abl.
interempto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
interempta
interemptae
Gen.
interemptae
interemptarum
Dat.
interemptae
Acc.
interemptam
interemptas
Voc.
interempta
interemptae
Abl.
interempta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
interemptum
interempta
Gen.
interempti
interemptorum
Dat.
interempto
Acc.
interemptum
interempta
Voc.
interemptum
interempta
Abl.
interempto

Supines

accusative: interemptum; ablative: interemptu

Examples

Loading examples…