interfio, interferi, interfactus sum:
Verb · 3rd conjugation · variant: 3rd · Semideponent
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= begin (to do something); begin to speak; (infit only classical example);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | interfio | interfimus |
| 2 | interfis | interfitis |
| 3 | interfit | interfiunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | interfieri |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | interfactus | interfacti |
| Gen. | interfacti | interfactorum |
| Dat. | interfacto | — |
| Acc. | interfactum | interfactos |
| Voc. | interfacte | interfacti |
| Abl. | interfacto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | interfacta | interfactae |
| Gen. | interfactae | interfactarum |
| Dat. | interfactae | — |
| Acc. | interfactam | interfactas |
| Voc. | interfacta | interfactae |
| Abl. | interfacta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | interfactum | interfacta |
| Gen. | interfacti | interfactorum |
| Dat. | interfacto | — |
| Acc. | interfactum | interfacta |
| Voc. | interfactum | interfacta |
| Abl. | interfacto | — |
Supines
accusative: interfactum; ablative: interfactu
Examples
Loading examples…
