Logo
insolo, insolare, insolavi, insolatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Lewis & Short
= place in the sun;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1insoloinsolamus
2insolasinsolatis
3insolatinsolant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinsolare
activeperfectinsolavisse
passivepresentinsolari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
insola
insolate
future
PersonSingularPlural
2
insolato
insolatote
3
insolato
insolanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
insolare
insolamini
future
PersonSingularPlural
2
insolator
3
insolator
insolantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
insolatus
insolati
Gen.
insolati
insolatorum
Dat.
insolato
Acc.
insolatum
insolatos
Voc.
insolate
insolati
Abl.
insolato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
insolata
insolatae
Gen.
insolatae
insolatarum
Dat.
insolatae
Acc.
insolatam
insolatas
Voc.
insolata
insolatae
Abl.
insolata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
insolatum
insolata
Gen.
insolati
insolatorum
Dat.
insolato
Acc.
insolatum
insolata
Voc.
insolatum
insolata
Abl.
insolato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
insolandus
Gen.
insolandi
Dat.
insolando
Acc.
insolandum
Voc.
insolande
Abl.
insolando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
insolanda
Gen.
insolandae
Dat.
insolandae
Acc.
insolandam
Voc.
insolanda
Abl.
insolanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
insolandum
Gen.
insolandi
Dat.
insolando
Acc.
insolandum
Voc.
insolandum
Abl.
insolando

Supines

accusative: insolatum; ablative: insolatu

Examples

Loading examples…