Logo
insimulo, insimulare, insimulavi, insimulatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= accuse, charge; allege;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1insimuloinsimulamus
2insimulasinsimulatis
3insimulatinsimulant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinsimulare
activeperfectinsimulavisse
passivepresentinsimulari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
insimula
insimulate
future
PersonSingularPlural
2
insimulato
insimulatote
3
insimulato
insimulanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
insimulare
insimulamini
future
PersonSingularPlural
2
insimulator
3
insimulator
insimulantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
insimulatus
insimulati
Gen.
insimulati
insimulatorum
Dat.
insimulato
Acc.
insimulatum
insimulatos
Voc.
insimulate
insimulati
Abl.
insimulato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
insimulata
insimulatae
Gen.
insimulatae
insimulatarum
Dat.
insimulatae
Acc.
insimulatam
insimulatas
Voc.
insimulata
insimulatae
Abl.
insimulata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
insimulatum
insimulata
Gen.
insimulati
insimulatorum
Dat.
insimulato
Acc.
insimulatum
insimulata
Voc.
insimulatum
insimulata
Abl.
insimulato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
insimulandus
Gen.
insimulandi
Dat.
insimulando
Acc.
insimulandum
Voc.
insimulande
Abl.
insimulando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
insimulanda
Gen.
insimulandae
Dat.
insimulandae
Acc.
insimulandam
Voc.
insimulanda
Abl.
insimulanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
insimulandum
Gen.
insimulandi
Dat.
insimulando
Acc.
insimulandum
Voc.
insimulandum
Abl.
insimulando

Supines

accusative: insimulatum; ablative: insimulatu

Examples

Loading examples…