Logo
inquieto, inquietare, inquietavi, inquietatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= disturb, trouble, molest, harass; press legal claim against; fidget, twiddle;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1inquietoinquietamus
2inquietasinquietatis
3inquietatinquietant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinquietare
activeperfectinquietavisse
passivepresentinquietari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
inquieta
inquietate
future
PersonSingularPlural
2
inquietato
inquietatote
3
inquietato
inquietanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
inquietare
inquietamini
future
PersonSingularPlural
2
inquietator
3
inquietator
inquietantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
inquietatus
inquietati
Gen.
inquietati
inquietatorum
Dat.
inquietato
Acc.
inquietatum
inquietatos
Voc.
inquietate
inquietati
Abl.
inquietato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
inquietata
inquietatae
Gen.
inquietatae
inquietatarum
Dat.
inquietatae
Acc.
inquietatam
inquietatas
Voc.
inquietata
inquietatae
Abl.
inquietata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
inquietatum
inquietata
Gen.
inquietati
inquietatorum
Dat.
inquietato
Acc.
inquietatum
inquietata
Voc.
inquietatum
inquietata
Abl.
inquietato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
inquietandus
Gen.
inquietandi
Dat.
inquietando
Acc.
inquietandum
Voc.
inquietande
Abl.
inquietando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
inquietanda
Gen.
inquietandae
Dat.
inquietandae
Acc.
inquietandam
Voc.
inquietanda
Abl.
inquietanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
inquietandum
Gen.
inquietandi
Dat.
inquietando
Acc.
inquietandum
Voc.
inquietandum
Abl.
inquietando

Supines

accusative: inquietatum; ablative: inquietatu

Examples

Loading examples…