Logo
inpedio, inpedire, inpedivi, inpeditus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 4th
Frequency:
Lesser
Age:
Medieval
= hinder, impede, hamper, obstruct, prevent from (w/ne, quin, or quominus);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1inpedioinpedimus
2inpedisinpeditis
3inpeditinpediunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinpedire
activeperfectinpedivisse
passivepresentinpediri

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
inpedi
inpedite
future
PersonSingularPlural
2
inpedito
inpeditote
3
inpedito
inpediunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
inpedire
inpedimini
future
PersonSingularPlural
2
inpeditor
3
inpeditor
inpediuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
inpeditus
inpediti
Gen.
inpediti
inpeditorum
Dat.
inpedito
Acc.
inpeditum
inpeditos
Voc.
inpedite
inpediti
Abl.
inpedito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
inpedita
inpeditae
Gen.
inpeditae
inpeditarum
Dat.
inpeditae
Acc.
inpeditam
inpeditas
Voc.
inpedita
inpeditae
Abl.
inpedita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
inpeditum
inpedita
Gen.
inpediti
inpeditorum
Dat.
inpedito
Acc.
inpeditum
inpedita
Voc.
inpeditum
inpedita
Abl.
inpedito

Supines

accusative: inpeditum; ablative: inpeditu

Examples

Loading examples…